Info over beide contrabas strijkstok versies: Frans en Duits
Bij het kiezen tussen een Franse of Duitse strijkstok voor de contrabas gaat het om persoonlijke voorkeur en comfort. Beide strijkstokken hebben hun eigen kenmerken en speelstijlen.
Hieronder is wat informatie over beide typen:
- Franse strijkstok: De Franse strijkstok wordt vaak gebruikt in de klassieke muziek en heeft een ronde vorm. Het heeft een lichter gewicht en een flexibeler gevoel, waardoor het gemakkelijker is om nuances en expressie in het spel te brengen. De Franse strijkstok wordt vaak geprezen om zijn wendbaarheid en snelle respons, vooral bij het spelen van snelle passages en solistisch werk.
-
Duitse strijkstok: De Duitse strijkstok heeft een rechthoekige vorm en is over het algemeen zwaarder dan de Franse strijkstok. Het heeft een stevigere en meer stabiele grip, waardoor het geschikt is voor het spelen van krachtige en sonore klanken. De Duitse strijkstok wordt vaak geassocieerd met een meer traditionele en volle klank en wordt veel gebruikt in orkesten en ensembles.
Het is belangrijk om te benadrukken dat er geen strikte regels zijn over welk type strijkstok je moet gebruiken. Sommige bassisten geven de voorkeur aan de Franse strijkstok vanwege de flexibiliteit en expressieve mogelijkheden, terwijl anderen de voorkeur geven aan de stabiliteit en sonoriteit van de Duitse strijkstok. Het beste is om beide typen uit te proberen en te zien welke het beste bij jouw speelstijl en voorkeuren past.
Daarnaast is het altijd aan te raden om advies in te winnen bij ervaren contrabasdocenten en professionals. Ze kunnen je helpen bij het kiezen van de strijkstok die het beste bij je past en kunnen je begeleiden bij het ontwikkelen van de juiste techniek en klank op basis van je keuze.
Strijken met de strijkstok, maar welke kies je dan?
De Franse (bovenhands) of de (onderhandse) Duitse strijkstok.
Let op, het is echt volgens je persoonlijke voorkeur
Probeer beiden stokken wat uit, in een winkel of bij mij op les, maar elke docent heeft zijn voorkeur, dat is dikwijls de stok die hij op het conservatorium in handen kreeg … Veranderen kan maar dat kost weer wat tijd en met aandacht het aanleren.
Het vlot leren strijken duurt wel wat.
Solisten mogen zowel de Duitse als Franse methoden gebruiken, dat is persoonlijk. In klassiek orkesten, hebben ze geen voorkeur. Als je maar goed kan spelen, wat ze van je verwachten! Studeren dus.
Nog vragen over welke strijkstok en kan je niet wachten, bel dan even, ik heb beide stokken in mijn praktijk en we spreken we een proefles af,
Meer info over beide versies hieronder.
Foto van de houding van de Franse en Duitse stok
Frans Boven hands Duits Onderhands
Kijk hoe de hand de stok vasthoudt. De stok links is de Franse, (de hand boven de stok)
De rechtse speler gebruikt de Duitse versie (de onderhandse)
Beiden hebben wat verschillende voordelen. Probeer echt beiden, test wat je past. Neem contact op, ik heb beiden om te testen.
De Franse Strijkstok
De Franse techniek (bovenhands) past voor mij goed, ook wanneer je zittend speelt op een hoge kruk. Sommigen vinden het rechtopstaand goed werken. (persoonlijke keuze)
Deze techniek heeft het voordeel dat je melodieën, baslijnen, begeleidingen en snelle passages kan spelen.
Deze stijl wordt zeer veel toegepast in diverse muziek stijlen.
De foto’s hierboven zijn de franse versie. Duitse versie strijkstok bevind zich verder op deze pagina.
Hars
Meer info
We gebruiken hars om de snaar gelijkmatig te doen trillen, zonder hars schuift het haar van de strijkstok zonder weerstand en neemt de snaar niet mee.
Hars van viool, alt en cello is uitwisselbaar maar de bas heeft een wat meer vette hars nodig.
Belangrijk is dat je hars gebruikt die niet erg oud is, want die grijpt niet. Nu zijn er veel soorten iedereen raad Pops aan, maar er zijn meerdere merken.
Koop je hars in een winkel die veel hars verkoopt, die versere ruikt ook meer harsig. wat dus een goed teken is. Er is zomer en winter hars, dat heeft met de vochtigheids graad te maken,
Kom niet met je vingers aan de zijde van de haren waar je mee strijkt, gebruik 1 soort hars, en wil je toch veranderen, speel best de oude hars echt uit de stok, tot die bijna niet meer grijpt want mengen van hars soorten werkt niet.
Leer hoe je de stok in harst, vraag het aan een ervaren iemand. Gebruik weinig hars maar precies aangebracht.
meer info komt nog
Beharing
Meer info
De haren van de basstrijkstok zijn bedoeld om de snaren lang en gelijkmatig te doen trillen.
de stok is stijf, soepel en gebogen om het strekken van de haren rond de snaar te zetten. De haartjes bezitten een soort van kleine schubben die gesloten zijn, tenzij je ze wat hars in die schubben wrijft,
Hars niet teveel want dan of plakken de haren aan de snaar, en niet te weinig want dan schuift het te veel.
De sterkste en toch die met wat meer grip dan de andere haren zijn de pony haren,
Ik hoor soms dat het Mongoolse pony haartjes zijn, maar of dat zo is zal ik pas op mijn volgemde toch naar die contrijen kunnen onder vinden. Mij lijken ze wel taai die pony’s, ’t zou wel eens een goed bosje paardenstaartstrijkstokhaar kunnen geven, en de beestjes hebben van het knippen geen last.
De stok ontspannen na gebruik
More Info
Deze enthousiaste leerling volgt Klassiek strijken en stijl-kenmerkende technieken
Ik speelde al jaren hobo, op hoog amateurniveau, en ben een paar jaar geleden begonnen op de contrabas, met les bij Luc van Gestel.
Ik wil het echt goed leren, en dat gaat prima bij Luc.
Ik wilde klassiek strijken en pizzen, maar ook in een band spelen. Luc is van alle markten thuis,
Hij blinkt uit in verschillende stijlen. Bovendien begrijpt hij hoe lastig het is als je net begint, en kan goed overdragen hoe je het onder de knie kunt krijgen.
Daarnaast kan hij heel enthousiast vertellen over de wereld van de contrabas en de bassist, die voor mij helemaal nieuw was.
Luc weet altijd aan te haken bij wat ik in mijn orkesten en band nodig heb, en tegelijkertijd stap voor stap voort te bouwen.
Zo heb ik heel veel aan zijn lessen, en het blijft uitdagend en vooral ook leuk.
D. v. L. Rotterdam
Hieronder is de Duitse strijkstok houding.
Deze is de Duitse methode van strijken.
De hand komt onder de stok.
Solisten gebruiken zowel de Duitse als Franse methoden, dat is persoonlijk. In klassiek orkesten, hebben ze eigenlijk geen voorkeur.
Rechtop staand en Duits geef wel meer volume, maar tijdens het orkest spel zit men veel op een hoge kruk.
In de wereldmuziek vb Cubaanse oudere dans muziekstijlen gebruikte ook deze Duitse techniek, je kan er erg kort en krachtig mee stuwend bassen.
Ik (Luc) heb de Franse methode geleerd (boven hands) en naast enkele klassieke uitvoeringen en het oefenen van de vele toonladders, studies en gebroken akkoorden en melodieën, heb ik veel deze stok in de Argentijnse muziek gebruikt. Oudere muziek strijken op de bas is ook erg leuk om te doen.
Denk maar niet de andere stok zal wel makkelijker zijn …
Sommige Solisten met een Franse stok gebruiken iets tot veel zwaardere stokken om meer volume te maken, zonder veel meer inspanning
Of doen een zware armband aan om je arm wat meer gewicht te geven, wat makkelijker strijkt voor sommigen (alles is persoonlijke voorkeur)
De meeste Jazz musici gebruiken een stok om soms op het podium enkele noten te strijken aan het eind van een ballad.
Ze gebruiken die techniek thuis tijdens het oefenen, om veel zuiverder te intoneren, je hoort de toon dan langer, dus om toonvaster te worden.
Oefen dat…
Luc Van Gestel Basles Rotterdam
Buziaustraat 11 - 3034 WC Rotterdam
Bellen naar
EMAILen kan naar
luc@basles-rotterdam.nl